“သို ့ … ရကၡအသွ်င္မ”

ဘ၀ျဖစ္စိုင္ ေက်ာက္ပ်ိဳင္ထက္မွာ
ႏွလုံးသားကို ခ်သြီးပနာ
မင္းပါးျပင္ေခ် လွလို ့လာဖို ့
အခ်စ္သနပ္ခါးလူးပီးေမ….၊

အအီးမုန္တိုင္း ႏွင္းရုိင္းၾကားမွာ
ပဆိုးမလုံ ခခိုက္တုန္လို ့
ခ်မ္းေရခႏၶာ ပူႏြီးလာဖို ့
ငါ့ေပါင္လက္ရုိး နံရုိးကိုပုံ
မင္းမီးလွဳံဖို ့ထင္းလုပ္ပီးေမ …..၊

ႏွစ္ေပါင္းႏွစ္ရာ မင္းမ်က္ႏွာညိွဳး
ၾကမၼာဆိုး၀င္ မျမင္လြတ္လမ္း
ရီခမ္းငါးပိုင္ မကယ္ႏိုင္လူ
ရြာဆူျမိဳ ့ပ်က္ ျပည္ဆက္ခက္ေတ
ေတြေ၀စိတ္ပန္း မင္းမလန္းလို ့
ကေလာင္ကိုထမ္း မင္းစိတ္ျမန္းေအာင္
စာလုံးတိစီ မင္းရီရဖို ့
ဟာသေခ်တိ ရြီးပီးေမ…၊

၀ံလက္အသက္ မ်ိဳးဆက္အႏွစ္
မင္းခ်စ္ေတသြီး ေခတ္ခရီးမွာ
တာ၀န္ကိုယ္စီ လက္ခ်င္းညီလို ့
ေရာင္နီကိုထြန္း ေမာ္ကြန္းထိုးဖို ့
ရာစုပ်ိဳးခင္း ျမီတလင္းမွာ
လြတ္လမ္းရွာလို ့နိန္ကတ္ယင့္ ….။ ။ ။


ခိုင္ေအာင္ေအာင္
၀၇၊၀၅၊၂၀၀၉