ဆုေတာင္းကတ္မည္
-------------------
အထက္မွာရာလည္း သံျဖဴ
ေအာက္မွာရာလည္း ပ်ိဳင္ခ်ပ္
အလယ္ေကာင္မွာ မွန္ေဘာင္သပ္လို႔a
ေဗာဓပ္ေက်ာင္းမွာ
အပြင့္မွာရာလည္း ၀ါ၀ါ
အညွာမွာရာလည္း မဲမဲ
ပန္းမစင္ကို တင္သီခလို႔
ေမႏွင့္ေမာင္မွာ မေပါင္းရဘဲ
ကဲြရေရလား ပုေယ --။
ေဒဘ၀ီေဒဘ၀မွာ မေပါင္းရေသာ္လည္း
ေနာင္ဘ၀ီေနာင္ဘ၀မွာ ေပါင္းရလီေအာင္
တိရိစၧာန္ အမွန္ရလည္းစင္စစ္
ႏြားလီလီေလ ႏြားပင္လည္းျဖစ္ျငား
တသွ်ိဳင္းတည္းထြန္ တၿခံတည္းႏြား
တခံုးတိုင္မွာ ခ်ိဳင္ကာထားေက
စားရပါစီ ပုေယ --။
တရိစၧာန္ အမွန္ရာလည္းစင္စစ္
ငွက္လီလီေလ ငွက္ပင္လည္းျဖစ္ျငား
ေမာင္ကားၿဂိဳးဘို ေမကားၿဂိဳးမ
တလင္းရာမွာ ၀ဲကာက်ေက
စားရပါစီ ပုေယ --။
ဘုရားေပၚကံေကာ္ေတာသို႔
ေမယင္ယင္ ေမယင္ေသာ္လည္း ေမေစာင့္နီေ၀
ေမာင္ယင္ယင္ ေမာင္ယင္ေသာ္လည္း ေမာင္ေစာင့္နီေမ
ဆီမီးရာလည္းတတိုင္ ပန္းတခိုင္ႏွင့္
ပ်ိဳင္တခ်ပ္မွာ
ႏွစ္ေယာက္ထိုင္ေက တူၿပိဳင္ေလာင္းလို႔
ဆုေတာင္းကတ္မည္ ပုေယ --။
(ရမ္းၿဗဲကၽြန္းမွာ ဇမ္းကဗ်ာ)
(ေဗာဓပ္ေက်ာင္း) ဆိုသည္မွာ ျပႆပ္အဆင့္ဆင့္ဟိေသာ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းကိုဆိုလိုပါသည္။
(ငွက္လီလီေလ ငွက္ပင္လည္းျဖစ္ျငား၊ ေမာင္ကားၿဂိဳးဘို ေမကားၿဂိဳးမ၊ တလင္းရာမွာ ၀ဲကာက်ေက၊ စားရပါစီ ပုေယ) ဆုိသည့္အပိုဒ္တြင္ (တလင္းရာမွာ ၀ဲကာက်ေက) ၿပီးေနာက္တြင္ (စပါးတခြံ၊ ဆန္ကိုတစိ) ဆိုသည့္အပုိဒ္တပိုဒ္က်က်န္ခသိမ့္သည္။
-------------------
အထက္မွာရာလည္း သံျဖဴ
ေအာက္မွာရာလည္း ပ်ိဳင္ခ်ပ္
အလယ္ေကာင္မွာ မွန္ေဘာင္သပ္လို႔a
ေဗာဓပ္ေက်ာင္းမွာ
အပြင့္မွာရာလည္း ၀ါ၀ါ
အညွာမွာရာလည္း မဲမဲ
ပန္းမစင္ကို တင္သီခလို႔
ေမႏွင့္ေမာင္မွာ မေပါင္းရဘဲ
ကဲြရေရလား ပုေယ --။
ေဒဘ၀ီေဒဘ၀မွာ မေပါင္းရေသာ္လည္း
ေနာင္ဘ၀ီေနာင္ဘ၀မွာ ေပါင္းရလီေအာင္
တိရိစၧာန္ အမွန္ရလည္းစင္စစ္
ႏြားလီလီေလ ႏြားပင္လည္းျဖစ္ျငား
တသွ်ိဳင္းတည္းထြန္ တၿခံတည္းႏြား
တခံုးတိုင္မွာ ခ်ိဳင္ကာထားေက
စားရပါစီ ပုေယ --။
တရိစၧာန္ အမွန္ရာလည္းစင္စစ္
ငွက္လီလီေလ ငွက္ပင္လည္းျဖစ္ျငား
ေမာင္ကားၿဂိဳးဘို ေမကားၿဂိဳးမ
တလင္းရာမွာ ၀ဲကာက်ေက
စားရပါစီ ပုေယ --။
ဘုရားေပၚကံေကာ္ေတာသို႔
ေမယင္ယင္ ေမယင္ေသာ္လည္း ေမေစာင့္နီေ၀
ေမာင္ယင္ယင္ ေမာင္ယင္ေသာ္လည္း ေမာင္ေစာင့္နီေမ
ဆီမီးရာလည္းတတိုင္ ပန္းတခိုင္ႏွင့္
ပ်ိဳင္တခ်ပ္မွာ
ႏွစ္ေယာက္ထိုင္ေက တူၿပိဳင္ေလာင္းလို႔
ဆုေတာင္းကတ္မည္ ပုေယ --။
(ရမ္းၿဗဲကၽြန္းမွာ ဇမ္းကဗ်ာ)
(ေဗာဓပ္ေက်ာင္း) ဆိုသည္မွာ ျပႆပ္အဆင့္ဆင့္ဟိေသာ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းကိုဆိုလိုပါသည္။
(ငွက္လီလီေလ ငွက္ပင္လည္းျဖစ္ျငား၊ ေမာင္ကားၿဂိဳးဘို ေမကားၿဂိဳးမ၊ တလင္းရာမွာ ၀ဲကာက်ေက၊ စားရပါစီ ပုေယ) ဆုိသည့္အပိုဒ္တြင္ (တလင္းရာမွာ ၀ဲကာက်ေက) ၿပီးေနာက္တြင္ (စပါးတခြံ၊ ဆန္ကိုတစိ) ဆိုသည့္အပုိဒ္တပိုဒ္က်က်န္ခသိမ့္သည္။
ယင္းကို ျပည္ထဲမွာဟိေသာ ရမ္းၿဗဲေက်ာက္ျဖဴဖက္ကလူမ်ား ျပည့္စံုေအာင္ျပန္လည္ျဖည့္စြက္ပီးကတ္ရန္ လိုအပ္သည္။
ရခိုင္စာပီ မဂၢဇင္းမွ ကူယူထားပါသည္။
0 comments:
Post a Comment