အေဖာ္မဲ႔ အထီးက်န္ႏွလံုးသား
တမ္းတမႈ အရွိန္က ႏႈိင္းဆမဲ႔
အိပ္မရ ညေခ်တိထဲက
တစ္ခုေသာညမွာ
တစ္ေယာက္္တည္း ေငးမိႈင္
စိုရႊန္းမ်က္၀န္း နန္႔ အာကာျပင္ ကိုေမာ႔ၾကည္႔ မိခါ
ပ်င္းေျခာက္ေျခာက္ လဗေခ်မွာေတာင္
ျဖဴဆြဆြ တိမ္စိုင္ခဲ အေဖာ္ေခ်တိႏွင္႔
ျဗဳန္းခနဲ ဆိုေရပိုင္
မိုးသားေခ်တိ လြင္႔ျပယ္လားကတ္ေတ
စိတ္ကူးေခ်တိနန္႔ ေမ်ာလြင္႔နိန္တုန္း
ခ်စ္သူက နံဘားေခ်မွာလာထိုင္ေရ
အႏိႈင္းမဲ႔ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းတိနန္႔ ဖက္ထားမိလိုက္
ႏွစ္သိမ္႔ ႏႈတ္ခမ္း
အားပီး အျပံဳးတိနန္႔
ၾကည္ႏူး မ်က္၀န္းေခ်တိေၾကာင္႔
လန္းဆန္းခေရ ငါ႔ႏွလံုးသား
လန္႔ႏိုးလာခါမွ “အိပ္မက္”........မွန္းသိလိုက္ရေရ
တနားေခ်စိုေျပခေရ အသဲေခ်က
ျပန္ပနာ ႏြမ္းေျခာက္ရယာမနားေလ.....
“မိုးသားအေဖာ္ျပဳ လဗေခ်ပိုင္ယာေလ”
အိပ္မက္တိက မိုးသားေခ်တိပိုင္ ျပယ္လြင္႔လားလို႔
လဗေခ်ပိုင္ ငါ႔ႏွလံုးသားလည္း
နဂို အတိုင္း အေဖာ္မဲ႔က်န္ခယင္႔
..............
ယေကလည္းေသာ႔ေလ
ထာ၀ရမဟုတ္ဘဲ တစ္နားေခ်
ႏွစ္သိမ္႔အားပီးေရ ၾကည္ႏူးခြင္႔ေခ်ကိုေတာင္
တစ္ကမၻာလို႔ ထင္မိစြာေတာ႔ အမွန္ရာ .....
ျဗမ္းစီကာရ ၀သီ blog ကပါ။
0 comments:
Post a Comment