ဘုန္းၾကီးႏွင့္ ITပညာ

ေခတ္ကာလေျပာင္းလဲ့လာတာႏွင့္အညီ ေခတ္ေနာက္ကိုလုိက္မယ့္သူေတြအတြက္ အတတ္ပညာ

လက္မွဴပညာေတြတတ္ေျမာက္ဖုိ႕လုိလာပါျပီ။ မိမိရဲ့ပညာသင္ရာ တကၠသုိလ္ကေန ေဒလီျမိဳ႕ကုိ မနက္ျဖန္ 8

နာရီ 30မိနစ္ နာလႏၵာကေန ေဒလီသို႕ရထားနဲ႕သြားေတာ့မယ္လို႕ သူငယ္ခ်င္းတစ္ခ်ိဳ႕ကုိေျပာေတာ့

မ်ားေသာအားျဖင့္ သူငယ္ခ်င္းေတြက အားေပးၾကတယ္ သူတို႕ေတြရဲ့ အားေပးစကားသံကုိၾကားရေတာ့

အတုိင္းမသိ ပီတိျဖစ္ရသလို၊ တစ္ခ်ိဳ႕ေတြက Question ထုပ္တယ္ ဘာလုပ္ဖုိ႕ ေဒလီ

ကုိသြားမွာလဲတဲ့...computer သင္တန္းတက္ဖုိ႕သြားမယ္ဆုိေတာ့ ဘုန္းၾကီးနဲ႕ IT ပညာရပ္ေတြက

ဘာပတ္သင့္မွဴရွိလဲ ဆုိျပီး Question ထုပ္ၾကတယ္.. သူတုိ႕ေတြရဲ႕ အျမင္မွာေတာ့ ဘုန္းၾကီးနဲ႕ IT

ပညာေတြက မသင့္ေလွ်ာ့သလိုျဖစ္ေနတယ္။ ေခတ္ေရစီေၾကာင္းကုိလုိက္မွီဖုိ႕အတြက္

ေခတ္ပညာရပ္ေတြလုိအပ္လာတာေတြကို သူတို႕ ေမ႕ေနသလိုျဖစ္ေနၾကျပီ... က်ဳပ္ျမန္မာမွာေနတုံးက

ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းက သင္ေပးတဲ့ ပါဋိ စာေပးသင္ယူခဲ့ပါတယ္...ပထမၾကီးေအာင္လုိ႕ တကၠသုိလ္

၀င္ခြင့္ေျဖမယ္လုပ္ေတာ့ က်ဳပ္ ကုိယ္ခႏၵာမွာ English စာ တစ္လုံးမွမရွိဘူး.....၀င္ခြင့္ေျဖေတာ့ က်ဳပ္

စာေမးပြဲက်ျပီ ဘာေၾကာင္းလည္း ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းမွာ English စာမသင္လုိ႕ပဲ။ တကယ္ဆုိရင္

ဘုန္းေတာ္ၾကီးေက်ာင္းေတြမွာလည္း English စာ တစ္ဘာသာေလာက္ျပဌာန္းသင့္ေနျပီ...



ေတာရြာကေက်ာင္းေတြကို ျပန္ၾကည့္မယ္ဆုိရင္ ေတာရြာက ဘုန္းၾကီးေက်ာင္း ေတြမွာ

ေက်ာင္းသားဆုိတာမရွိေတာ့ဘူး......ဘာျဖစ္လုိ႕ ေက်ာင္းသားမရွိေတာ့တာလဲေမးရင္ အဂၤလိပ္စာ

မသင္ေပးနဳိင္လုိ႕ ခုေခတ္မွာက အဂၤလိပ္စာ တတ္ဖို႕လုိလာျပီေလ...ဘ၀ဆုိတာ မေသရွာပါဘူး

ငါဘယ္မွာေနရမွာလဲ ဆုိတာကို မသိေသဘူး....ေတာမွာေနရမွာလား

ျမိဳ႕မွာေနရမွာလားဆုိတာေျပာလို႕မရေသးဘူး ......ဒါေၾကာင္း အဂၤလိပ္စာေပးကုိလည္း တတ္သင့္တယ္

တတ္လာတာႏွင့္အမွ် သူမ်ားေတြကိုလည္း ပုိ႕ခ်ေပးလို႕ရတယ္..IT နည္းပညာေတြကလည္း လုိအပ္လာလို႕

က်ဳပ္သင္ျဖစ္တာပါ...



တစ္ခါတစ္ေလ ခရီးသြားရင္ နဳိင္ငံျခားသားေတြက ေမးၾကတယ္။ခင္ဗ်ား လားမား

ဘုန္းေတာ္ၾကီးလားတဲ့......ေထရ၀ါဒ ဘုန္းၾကီးတစ္ပါးျဖစ္ျပီး လားမား ဘုန္းေတာ္ၾကီးလား လုိ႕ ေမးခံရတာ

ေတာ္ေတာ္ေအာက္တယ္ ဘာျဖစ္လုိ႕ ေအာက္တာလဲဆုိရင္ ေထရ၀ါဒ ကုိ ကမၻာက မသိလုိ႕ပဲ ေထရ၀ါဒ ကုိ

ကမၻာကသိလာေအာင္ ဘယ္သူေတြ လုပ္ေဆာင္နဳိင္မွာလဲ မိမိတုိ႕ ဘုန္းၾကီးေတြသာ အဓိကက်ပါတယ္။

သိေအာင္ေကာ ဘယ္လုိ လုပ္ရမွာလဲ ျမန္မာဘာသာနဲ႕ ေျပာမွာလား ပါဋိ ဘာသာစကားနဲ႕

နုိင္ငံျခားသားေတြကို ေျပာျပမွာလား ၾကိဳက္ရာကုိေရြးလုိက္ေတာ့ သူတုိ႕ေတြက ျမန္မာ စကားကုိလည္း

နားမလည္ ပါဋိ ဘာသာကုိ လည္း နားမလည္ ဒါဆုိ ဘယ္ဘာသာစကားနဲ႕ ေျပာရမွာလဲ ဘုန္းၾကီးေတြအတြက္

အဂၤလိပ္စကားလုိအပ္လာျပီ......ဒါေၾကာင္း ဘုန္းၾကီးေတြ အေနနဲ႕ ပါဋိ စာေပးအေရးၾကီး သလို

အဂၤလိပ္စာေပလည္း လုိအပ္လာျပီ။



အဂၤလိပ္စာေပ လုိအပ္လာသလို IT ဆုိတဲ့ နည္းပညာေတြလည္း လုိအပ္ပါတယ္၊ ဥပမာ ၀က္ဆုိက္

တစ္ခု ဘေလာ့ တစ္ခုကုိ ျပဳလုပ္နဳိင္တယ္။ စာစီစာရုိက္လုပ္နဳိင္တယ္ ဒါနဲ့ ဘေလာ့တစ္ခု

၀က္ဆုိင္တစ္ခုျပီးျပည့္စုံျပီလားဆုိေတာ့ မျပည့္စုံေသးပါဘူး........လူတကာ စိတ္၀င္စားလာေအာင့္ ဘေလာ့

၀က္ဆုိက္ကို ဒီဇုိင္နာ ဆုိတဲ့ Photoshop, Flash, Illustrator, ဆုိတာေတြနဲ႕ စိတ္၀င္စားလာေအာင္

အလွဆင္ရေတာ့မယ္ ဒါေတြကို မသိ မတတ္လို႕လည္း မရေသးဘူး . ဒါေၾကာင္း သူငယ္ခ်င္း ေလးပါး

တုိင္ပင္ျပီး ေဒလီမွာ ကြန္ပ်ဴပညာသင္ၾကားပါတယ္။ ေလးေယာက္လုံးက အဂၤလိပ္စာကုိလညး္ ျပီးျပည့္စုံေအာင္

မကြ်မ္းက်င္ ကုလားစကားလည္း သိပ္မေျပာတတ္ေပမယ္ ဆရာျပရာကုိ မ်က္လုံး

ရွစ္လုံးနဲ႕မလြတ္ေအာင္ၾကည့္ထားေတာ့ ေမာက္စ္ ေထာင့္လုိက္တုိင္း မ်က္လုံးကၾကည့္ ဦးေႏွာက္က မွတ္ေတာ့

ဆရာအံၾသရျပီေလ...........



အိႏၵိယ ျပည့္ၾကီးသည္ တစ္ခ်ိန္က ဗုဒၶဘာသာ ေနလို လလုိထြန္းကားတဲ့ နဳိင္ငံ ဗုဒၶဘာသာအစ

အိႏၵိယက ဗုဒၵလက္ထက္က ရဟန္းေတာ္ေတြအတြက္ ေနစရာ စားစရာမပူရပါဘူး...ခုေခတ္မွာေတာ့

ေနစရာက ေတာ္ေတ္ာကုိ လုိအပ္ေနျပီ ေဒလီေရာက္ေတာ့ အိမ္ခန္းငွားရျပီး အုိးခြက္ ပုဂံ ဟင္းစားကမက်န္

၀ယ္ရျပီ ...ဒါနဲ႕ စာေရးသူ ကေျပာလိုက္တယ္ သူငယ္ခ်င္းတုိ႕ေရ ဒုိ႕ ျမန္မာမွာေနတုံးက လူေတြ

အိမ္ေထာင္တစ္ခု တည္ ေထာင္တာ ဘယ္ေလာက္ခက္ခဲ့တယ္ဆုိ ဒုိ႕မသိခဲ့ဘူး ခုေတာ့

ဒုိသိလုိက္ရျပိကြာ....ဆုိျပီးေျပာလုိက္ေတာ့ ဟုတ္သား အခုၾကည့္ပါလား ရာသီဥတုက ပူေတာ့

ေလေအးဆက္က အစ ၀ယ္ရျပီ ဒုိ႕မွာ အိမ္ေထာင္မျပဳတာပဲရွိတယ္ ၀ယ္ရျပဳရတာက အကုန္ အိပ္တစ္အိပ္မွာ

လုိအပ္တဲ့အတုိင္း ၀ယ္ေနရျပီ လုိ သူငယ္ခ်င္း တစ္ပါးက ျပန္ေျပာရင္း ရီခဲ့ၾကေသးတယ္..တကယ္ဆုိ

ဟုတ္လည္းဟုတ္ပါတယ္ ကုိယ္တုိင္ဆြမ္းခ်က္ ကုိယ္တုိင္ေစ်းသြားျပီး လွဳပ္ရွားရတယ္.

အသားဟင္းစားခ်င္ေပမယ့္ မစားရေသးဘူး ဒကာတစ္ေယာက္ ၀ယ္ယူခဲ့မွ စားရတယ္.... ဒါေပမယ့္

စိတ္ဓါတ္မက်ပါဘူး...အခ်ိန္တန္သင္တန္းသြား ျပန္လာရင္ တစ္ေယာက္နဲ႕ တစ္ေယာက္ သိပ္

စကားေျပာျဖစ္တယ္ဆုိတာေတာင္မရွိပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ အသံတစ္ခုေတာ့ ၾကားေနရတယ္ ဘာသံလဲဆုိေတာ့

ကီးဘုတ္အသံနဲ႕ ေမာက္စ္ေခါက္သံတုိ႕သည္.......ည ႏွစ္ခါရီေက်ာ္တဲ့အထိ က်ဳပ္တုိ႕ေနတဲ့

အခန္းမွၾကားေနရေသာ အသံတစ္ခုျဖစ္သည္။



ကံဆုိမသား သြားရာလမ္းမုိးလုိက္ရြာ ဆုိသလို စာေရးသူ သူငယ္ခ်င္းေတြက ေဒလီ

အိမ္ခန္းငွားရမယ္ဆုိျပီး ၾကိဳတင္သြားႏွင္းၾကတယ္ စာေရးသူက မျပီးဆုံးေသးတဲ့ စာေမးပြဲကုိ ေစာင့္ေနရင္

သူငယ္ခ်င္းေတြကို ရထားဘူတာလုိက္ပုိ႕ေပးေတာ့ ျပန္လာ ငွားလာတဲ့ကားက ဘိန္းေပါက္..

ပုိက္ဆံအိပ္ေမ့က်န္ခဲ့လုိ႕ ျပန္သြားရနဲ႕ အလုပ္က ေတာ္ေတ္ာကို ရွုပ္ေထြးသြားခဲ့တယ္။ စာေရးသူ

စာေမးပြဲျပီးလုိ႕ ေဒလီကို ေရာက္ျပန္ေတာ့ အိမ္ခန္းကေတာ့ ၾကိဳတင္ငွားထားေတာ့ အဆင္သင့္ျဖစ္ေနတယ္။

ငွားထားတဲ့အိမ္မွာ အင္တာနက္တပ္မယ္ လုပ္ေတာ့ ကုမၸဏီက ေထာင့္ခံခ်က္ေပးရမယ့္ ကုမၸဏီက

ဘန္အေကာင့္မိတၱဴေပးရမယ္နဲ႕ အဆင္မေျပနဳိင္တာေတြျဖစ္လာခဲ့တယ္ ..... အင္တာနက္ကလည္း

မရွိလုိ႕မျဖစ္ တစ္ခုခု လိုအပ္လာရင္ အင္တာနက္ကိုပဲ အားကိုးရေနတယ္။ ဒါနဲ႕ အိမ္ရွင္

ကုလားေရာက္လာေတာ့ မင္းတုိ႕အဆင္ေျပလားလုိ႕လားေမးတယ္။ ငါတုိ႕ေနရတာ အဆင္ေျပပါတယ္။ ဒါနဲ႕

ခင္ဗ်ား ျမန္မာေကာ္ဖီ ေသာက္ပါ ဆုိျပီး သူကို ဧဥ့္ခံစားတယ္။ ေဘးနားက ကုိေတာ္တစ္ပါး VZO ဖြင့္ျပီး

သူငယ္ခ်င္းတစ္ပါးနဲ႕ ၾကည့္ေနတာျမင္ေတာ့ မင္းဘာလုပ္တာလဲ ဘယ္သူနဲ့ေျပာေနတာလဲ လို႕ ကုလားက

ေမးေတာ့ စာေရးသူက သူ သူငယ္ခ်င္းနဲ့ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ၾကည့္ေနတာပါ။ တစ္ခါတေလ

မိသားစုေတြနဲ့ဒီကေနေတြ႕ရတယ္။



ခဏေနေတာ့ ကြန္နယ္ရွင္းက်သြားေတာ့ ကုလားက ထပ္ေမးတယ္ သူငယ္ခ်င္းျပန္သြားျပီးလားတဲ့

မျပန္ေသးဘူး သူ သူငယ္ခ်င္းရွိေသးတယ္ ဒါဆုိ သူကိုငါမျမင္ပါလားတဲ့။ မင္းဘယ္လုိလုပ္ျမင္ရမွာလဲ အခု

ကြန္နယ္ရွင္းက မေကာင္းေတာ့ဘူး ဒါေၾကာင္းမျမင္ရေတာ့ဘူး ေကာင္းေအာင္ဘယ္လုိလုပ္ရမွာလဲ

လုိ႕အိမ္ရွင္ကုလားက ေမးေတာ့ ဘယ္လုိလုပ္ရမွာလဲ ထုိင္ေစာင့္ေနရုံေပါ့ လုိ႕ေျပာလုိက္တယ္။ မင္းငါတုိ႕ကို

တစ္ခု ကူညီနဳိင္မွာလား လုိ႕ အိမ္ရွင္ ကုလားကို အကူအညီေတာင္းေတာ့ ဘာကူညီရမွာလဲ အကူအညီ

လုိရင္ေျပာပါလုိ႕ အိမ္ရွင္ကုလားကေျပာေတာ့ စာေရးသူက မင္းကူညီမယ္ဆုိရင္ ငါတုိ႕ အင္တာနက္

တပ္ခ်င္တယ္။ ဒါေပမယ့္ အင္တာနက္ကုမၸဏီက ငါတုိ႕ထံမွာ ငါတုိ႕ကုမၸဏီ ေထာက္ခံခ်က္နဲဲဲ႕ ငါတုိ႕ကုမၸဏီရဲ့

ဘန္အေကာင့္ကုိေတာင္းေနတယ္။ ငါတုိ႕က ဘုန္းၾကီးေတြ အခု အိႏၵိယမွာ ေက်ာင္းတက္ေနတာ ကုမၸဏီ

ကုိေတာ့ အသံၾကားဖူးတယ္။ ကုမၸဏီဆုိတာ ငါတုိ႕မသိဘူး ကုမၸဏီဘန္အေကာင့္ဆုိတာလဲ ငါမသိဘူး ငါတုိ႕

တစ္ခုမွ အင္တာနက္ကုမၸဏီကုိ မေပးနဳိင္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ငါတုိ႕ အခု မိသားစု ေ၀းေနရတယ္ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕

ေ၀းေနရတယ္။ ကြန္ပ်ဴတာနဲ႕ပါတ္သင့္တယ္ အေၾကာင္းအရာေတြ လုိခ်င္ရင္ ငါတို႕မွာ အင္တာနက္ကေန

ရွာရတယ္ အခု ငါတုိ႕ အကုန္လုံးနဲ႕ အဆက္အသြယ္ျပတ္ေတာက္ေနျပီ။။ ခုမင္းၾကည့္ပါလား ငါတုိ႕

အက္တာနက္ ေျပာေနတာေတြက ဖုန္းနဲ႕ ေဒါင္းလုံးတစ္ခု လုပ္မယ္ဆိုရင္ ငါတုိ႕မလုပ္နဳိင္ဘူးလုိ႕ေျပာလိုက္

ေတာ့ အိမ္ရွင္ကုလား အကူအညီေပးလို႕ အင္တာနက္ရလုိက္ျပီ။



အခုေတာ့ စာေရးသူတုိ႕ သူငယ္ခ်င္းေလးပါး ၀ါသနာပါတဲ့ ကြန္ပ်ဴတာ ပညာကုိ

ေအးေဆးစြာသင္ယူေနၾကပါျပီ။



အဘက္ဘက္က ေထာင့္ပံ႕ေျပးၾကတဲ့ ဒကားကာမေတြရယ္။ ပုိက္ဆံလုိရင္ လုိေလေသးမရွိေအာင္

ခ်ီးငွာေပးၾကတဲ့ တကၠသုိလ္မွ သူငယ္ခ်င္းေတြရယ္ နယူးေဒလီကုိ ေရာက္လုိ႕ အဘက္ဘက္က ကူညီေပးၾကတဲ့

ဒကာ ေတြကို ေက်းဇူးအထူးတင္ရွိပါတယ္...............။

(အဖရခိုင္)