ျမက္ရြက္အသီးရို႕ မ်က္ႏွာ
သံရည္ပူနန္႔ႏွိပ္စက္ဖို႔
ဝတ္ရံုနက္အသံ တျဖန္းျဖန္းနန္႔
မင္း ပ်ံသန္းလာလတ္စြာလာ။
ေဒသ ျမင္းရိုင္းကို ဇက္ပြင့္
လံွသြားမီးပြင့္ တလက္လက္နန္႔
ႏြီငွက္ေသွ်ရို႕ သံခ်ိဳျမစ္ကို
သြီးကႏၱာရ
မင္း ျဖစ္စီခေရကာ။
ဇာအတြက္နန္႔မင္း
သားမဲ့အီးစက္ ရင္ခြင္ထက္မွာ
ႏို႔ရည္စက္တိ ျပန္႔ၾကား
သခ်ႋဳင္းေျမလုပ္
ေလာကစည္းျပင္ကို ထုတ္ပစ္လိုက္ရစြာ။
အခ်ိန္အခါလည္း မသင့္
နန္ရာလည္းမတင့္ေရ မိုး
မင္းေလ
က်ိန္စာသင့္ေရ မိုး
က်န္စာသင့္ေရ မိုး။
(စာေရးသူ --- ေနာင္ေအး၊ အေနာက္၊)
0 comments:
Post a Comment