ဘ၀င္ျမင့္ေရာဂါ

မိမိကိုယ့္ကို မိမိအထင္ႀကီးမာမူ သူတပါးတို ့အားအထင္ေသးမူ စိတ္ထားေမာက္မားမူ ၀ါႀကြားတက္ႀကြမူတိုကို ေလျပင္တြင္ ဆင္ေျပးေနသကဲ့သို ့ ထင္ထင္ရွားရွားေတြ ့ျမင္ေနႀကရေလသည္။

ေႀကာက္မက္ဖြယ္ရာ ဤေရာဂါ......

ေရာဂါဟူလွ်င္ လူတိုင္းေႀကာက္ရြံေသာေႀကာင့္အသံမွ်ပင္မႀကားခ်င္ႀကေပ...အလြန္ပင္ေႀကာက္ရြံဖြယ္ရာလည္းေကာင္းေပသည္

လူတဦးတေယာက္ကို ေရာဂါနွိပ္စက္လိုက္လွ်င္ ေသျခည္ပ်က္စီးရသည့္တိုင္ေအာင္ အျပင္းအထန္ခံလိုက္ႀကရသည္ကို လူတိုင္

ဒိဌေတြ့ျမင္ေနရသည္ ထိုသို ့ေရာဂါ ၉၆ပါးအျပင္ဘ၀ျမင့္ေရာဂါသည္ အဆိုးဆံုးေသာေရာဂါတခုျဖစ္ေလသည္

အဘယ္ေႀကာင့္နည္းဆိုေသာ္ ထိုေရာဂါ စြဲကပ္လာသူ၏ ပကတိေကာင္းမြန္ သန့္ရွင့္ေသာ အက်င့္စာရိတၱကို၎

ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရးကို၎ ပညာေရးတိုးတက္စီးပြါးေရးတို့ကို၎ နလံမထူနိဳင္ေလာက္ေအာင္

ဆုတ္ယုတ္ပ်က္စီးေစတက္ေသာေႀကာင့္ပင္......ထိုေရာဂါစြဲကပ္၍ ျဖစ္ေပၚလာတက္ပံုမွာ ရာထူးရွင္ အရာရွိအရာခံတို့ကလည္း

မည့္သည္ေနရာမွာမဆို မိမိတို့က လမ္းညြန္လုပ္ကိုင္ေျပာဆိုရမွသာလွ်င္

ျဖစ္ေျမာက္ေအာင္ျမင္နိဳင္မည္ထင္ပါသည္...ငါလုပ္မွျပီး ငါလွီးမွျပတ္မယ္ဆိုသလို စိတ္ေနျမင့္တက္သကဲ့သို လူလတ္တန္းစားတို ့

အဘို့လည္း ငါတို့ထမင္း ငါတို့စားတာဘဲ ဘယ္သူ့ကိုုဂရုစိုက္စရာလိုေသးသလဲတမ်ိဳး ဆင္းရဲႏြမ္းပါးသူတို့ကကလည္း ကိုယ့္ရွိမွ

ကိုယ့္စားရတာပဲ ဘယ္သူ့ကို ဂရုစိုက္စရာလိုေသးတဖံုနဲ ့ဤသို့အမ်ဳိးမ်ိဳးအထင္အျမင္ႀကီးတတ္ေသာ သဘာ၀သည္

လူတိုင္းမကင္းလႊတ္နိဳင္ေသာတရားျဖစ္သည္......သိုေသာ္အခ်ိဳ ့ေသာ

လူုတို့တြင့္ပိုမို့ထင္ရွားသည္...၎ေရာဂါႏွင့္အသင့္ေလ်ာ္ဆံုးတရားမွာ နိ၀ါေတာစ

မဂ္လာတရားေတာ္ျဖစ္ပါသည္.....ေလာကဓံတရာကလည္း တက္ႀကြားႀကြႀကြ ေျမာက္လြန္းကလွ်င္ေလ်ာ့က်

ေနာက္ဆံုးရ်ိေခ်၏....ဟုဆို၏......၎ေရာဂါသည္ ပပဥၥတရားတို့၌လည္းပါ၀င္ေသာေႀကာင့္ ..ပစၥဳပၸန္ကာလ၌သာမက

တမလြန္ဘ၀ အဆက္ဆက္၌လည္း ေကာင္းက်ိဳးမေပးနိဳင္ေႀကာင့္ကို ရွင္ေတာ္ဗုဒၶက ေဟာႀကားေတာ္မူခဲ့ပါသည္။

(အဖရခိုင္)